Trochę o histori kościoła

(ze strony www parafi)

Pierwszy rok życia parafii Św. Teresy był niezmiernie trudny. Można rzecz: był pasmem niemal codziennych zabiegów i starań o pomieszczenia klasztorne dla ojców oblatów pracujących w parafii o zgodę na lokalizacje pierwszych pomieszczeń do pracy duszpasterskiej i wreszcie o wzniesienie pierwszej, skromnej kaplicy. Pierwszy rok to także najtrudniejszy miesiąc stanu wojennego, okresu niepokoju i gorzkich doświadczeń. Mimo trudności parafia radziła sobie dość sku­tecznie (o czym pisałem w poprzednich odcin­kach niniejszego cyklu) z rozwiązywaniem problemów. Po roku żmudnych działań ojciec prowincjał Leonard Głowacki odwołał duszpasterzy pracujących w Siedlcach do innych zadań, do Siedlec zaś skierował innych kapłanów. W liście do parafian o. Leonard Głowacki m. in. napisał:
 

„Zaiste, dziwne i trudne są dziele waszej parafii, zważywszy, że dekret powołujący ja do życia nosi datę 28 kwietnia 1931 roku. Trzeba było upływu 50 lat i nowego dekretu, aby parafia mogła zacząć swoje samoistne życie. Brak było odpowiedniego miejsca dla sprawowania kultu, brak salek katechetycznych i tego wszystkiego, co się nazywa zapleczem lokalowym parafii... Bóg jest miarą wszystkiego i Sędzią wszystkich... Dlatego też nie ważąc niczyich zasług, czy trudu, chciałbym w Jego Imię podziękować wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do tego, czym już dziś można się cieszyć w tej młodej parafii..."
 

W dalszej części listu o. L. Głowacki podziękował ojcom odchodzącym z Siedlec za wniesiony trud i przedstawił duszpasterzy, którzy mieli kontynuować rozpoczęte na Roskoszy dzieło. Wyraził także pogląd, że „odejście poprzednich kapłanów i przybycie nowych nie powinno przynieść szkody życiu parafialnemu, ale je ubogacić o nowe wartości i pogłębić w wymiarze wieczności". W końcowym fragmencie listu o. Prowincjał powierzył parafię Matce Bożej pisząc: „Umiłowanych w Bogu parafian św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Duszpasterzy powierzam Matce Najświętszej Niepokalanej. Teraz Wierna Oblubienica Ducha Świętego niech Was chroni przed zakusami zła i niech sprasza moce Ducha Świętego dla budowania w lasce Bożej, miłości i pokoju”.
 

Powierzenie parafii Najświętszej Maryi Niepokalanej przyniosła owoc już po kilku dniach, l lipca 1982 roku, dokładnie w rocznice reaktywowania parafii Matka Najświętsza w obrazie Matki Boskiej Częstochowskiej, odwiedzając polskie diecezje, w drodze do siedleckiej katedry powitana została przez naszych parafian przed kaplica przy ul. Garwolińskiej.

Kamień węgielny

Przed czternastu lały, 15 września 1985 r. ks. Biskup Jan Mazur dokonał obrzędu wmurowania kamienia węgielnego budującej się świątyni pod wezwaniem św. Teresy od Dzieciątka Jezus.
W uroczystości, obok licznie zgromadzonych wiernych, uczestniczyli ojcowie oblaci z prowincjałem ojcem Leonardem Głowackim oraz księża z sąsiednich parafii.

Kamień węgielny został wycięty ze skały grobu św. Piotra pod bazyliką jego imienia w Rzymie, na prośbę Ojca Prowincjała, a pobłogosławiony przez Ojca Świętego Jana Pawła II dla kościoła pod wezwaniem św. Teresy Od Dzieciątka Jezus w Siedlcach. Utworzenie w 1957 r. domu zakonnego Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej było od początku łączone z zamiarem utworzenia parafii i budowy świątyni.

Starania o kościół rozpoczęły się wraz z erygowaniem 1 lipca 1981 r. parafii. Pozytywna opinię dotyczącą zatwierdzenia koncepcyjnego planu budowy kościoła i klasztoru udało się uzyskać w Wydziale ds. Wyznań Urzędu Wojewódzkiego w Siedlcach 28 czerwca 1983 r. po sezonie urlopowym parafianie przystąpili do porządkowania placu pod przyszłą budowę, księża zaś podjęli starania o materiały budowlane. Pierwszy transport cegły nadszedł 21 października tego roku. 19 kwietnia 1984r. gotowy był projekt techniczny kościoła, który otwierał drogę do decyzji o pozwolenie na budowę. W maju Wydział Architektury UW zaopiniował pozytywnie projekt,
3 czerwca zaś wierni podczas wszystkich Mszy św. mogli usłyszeć, że parafia otrzymała wreszcie pozwolenie na budowę. 17 czerwca 1984 r. ks. biskup

Jan Mazur w asyście ojca prowincjała Leonarda Głowackiego, licznych przybyłych księży i wiernych poświęcił plac. 7 lipca ruszyły prace przy wykopach pod fundamenty. Przez rok od pierwszych robót ziemnych do wmurowania kamienia węgielnego, wykonano ściany z cegły, które wytyczały niemal pełny kształt przyszłego kościoła. 15 września 1985 r. na uroczystość wmurowania kamienia węgielnego przygotowany został akt erekcyjny. Zawarto w nim m. in.: czas, miejsce i okoliczności tego doniosłego wydarzenia oraz krótką historię parafii. Wiarygodność aktu, skła­dając swoje podpisy potwierdzili: ks. bp Jan Mazur, O. Prowincjał Leonard Głowacki, ojcowie z parafii św. Teresy, projektanci i budowniczowie kościoła.